วันที่ 21 ธันวาคม คริสตศักราช 1890 (พุทธศักราช 2433) นายแพทย์เจมส์ ดับบลิว แมคเคน แพทย์มิชชันนารีชาวอเมริกันได้มาเป็นแพทย์ประจำโรงพยาบาลอเมริกันมิชชัน  ในเวลานั้นยังคงเป็นโรงพยาบาลชั่วคราว โดยมีห้องสำหรับเก็บยา ห้องว่าง 3 ห้อง มีเครื่องมือผ่าตัด และมีเตียงผู้ป่วย 8 เตียง  นายแพทย์แมคเคน ได้บันทึกว่า มีการวางระบบของโรงพยาบาลไว้แล้ว นายแพทย์แมคเคน จึงได้พัฒนาทางการแพทย์ การสาธารณสุข และอาคารสถานที่ของโรงพยาบาลให้ทันสมัยและกว้างขวางขึ้น

   หนึ่งในผลงานสำคัญ ของ นายแพทย์แมคเคน คือการผลิตยาควินินเม็ดที่ใช้ในการรักษาไข้มาลาเรียให้ได้มาตรฐานเพื่อตอบสนองต่อความต้องการของประชาชนทางภาคเหนือของประเทศไทย

    EDWARD M.DODD,M.D. เขียนในหนังสือ Doctor and Friend ไว้ตอนหนึ่งใน The Story of JAMES W.McKEAN , M.D. ว่า

“ ในช่วงแรกนอกจากงานบริหารโรงพยาบาลแล้ว นายแพทย์แมคเคน เห็นว่าไม่สามารถสั่งซื้อยาจากที่ไหนได้ จึงได้ตั้งสถานที่จำหน่ายยาเพื่อขายส่งและปลีก โดยผ่านพ่อค้าจากมณฑลยูนาน ที่ใช้ล่อในการเดินทางมาค้าขายระหว่างเชียงใหม่และภาคเหนือ  มีครั้งหนึ่ง นายแพทย์แมคเคนพบว่า พ่อค้า ขายยาควินินขนาด 5 เกรนแต่ภายในเม็ดยามีปริมาณควินินประมาณ 1 เกรน และบอกว่าเป็นยาควินิน ของมิชชัน ซึ่งทำให้มิชชันเสียหาย  และผู้ป่วยที่กินยาควินินนั้นได้เสียชีวิต ด้วยเพราะขนาดยาที่กินไปนั้นไม่เพียงพอ นายแพทย์แมคเคน จึงสั่งซื้อเครื่องอัดเม็ดยาจากสหรัฐอเมริกา และเพื่อป้องกันการปลอมแปลง นายแพทย์แมคเคน ได้ทำสีย้อมเม็ดยา และพิมพ์อักษรไทย อ.ม. (ย่อมาจากอเมริกันมิชชัน)บนเม็ดยา จนถึงวันนี้คนภาคเหนือยังเรียกยาควินินว่า ยา อ.ม. เครื่องอัดเม็ดยาและการย้อมสีเม็ดยานี้ ทำให้ด้านหนึ่งของเม็ดยามีหมายเลข 5 , 3 และ 2 ที่แสดงถึงจำนวนเกรนของยาในแต่ละเม็ด คือ 5เกรน, 3เกรน และ 2เกรน  จึงป้องกันการ ปลอมแปลง หลอกลวงได้   และทำให้มิชชันนารีมีชื่อเสียง และความเชื่อถือจนถึงทุกวันนี้ ”